Zawsze chciałem zostać programistą

Uważam, że aby w życiu robić coś z pasją i pełnym zaangażowaniem, należy już od najmłodszych lat kształtować w sobie różne zainteresowania. Moi rodzice zawsze uważali, że zbyt dużo czasu spędzam przed komputerem i uważali, że przez to marnuję swoje życie. Nieco na siłę zapisywali mnie na lekcje tańca, czy do klubu piłkarskiego, bylebym tylko miał zainteresowania, które pozwolą mi zażywać nieco więcej ruchu. Byli załamani, gdy powiedziałem im, że chcę zostać informatykiem – nie mieli pojęcia, że spędzam czas przed komputerem nie po to, żeby grać w gry, ale po to, by uczyć się programowania, które zawsze bardzo mnie interesowało! Poszedłem na studia informatyczne i zacząłem pracować jako programista java, a moi rodzice pogodzili się z tym faktem dopiero wówczas, gdy zobaczyli stałą umowę o pracę w dobrej firmie, i moje aktualne zarobki – znacznie przewyższające średnią krajową. W ten sposób pokazałem im, że moje siedzenie przed komputerem miało sens i nie było bezcelowym trwonieniem czasu i zdrowia.